Den Haag – Op vrijdag 20 maart spreek ik om 3 uur in de TU Delft Aula mijn afscheidsrede uit. Het is uiteraard geen afscheid van de academische wereld, want het begint nu pas leuk te worden. Ik zie het meer als een afscheid van mijn verplichtingen.

Naast onderwijs en publiceren heb ik in de afgelopen vier jaar veel columns geschreven die raakten aan het academische leven. U weet, ik sta met twee voeten in twee werelden: met de ene voet in een design & buildbedrijf, met de andere voet in de universiteit. Dat heb ik altijd als heel afwisselend ervaren. In de academische wereld redeneert men zo anders dan in bedrijven en zeker dan in de bouw. Maar ik heb altijd getracht beide werelden te verbinden en dat blijf ik ook doen. Vandaar dat de lezing gaat over de spagaat, de moeilijkheid om beide werelden te verbinden, de kloof tussen beide werelden te overbruggen.

In 2010 heb ik met een achttal collega’s een plan gemaakt (Bridging the Gap) om de kloof tussen de bouwindustrie en de tachtig hoogleraren van de 3TU Bouw te overbruggen. Het plan is nogsteeds bijzonder actueel en toepasbaar. De redenatie is om vanuit een gemeenschappelijk platform de toekomst in kaart te brengen, de noodzakelijke veranderingen, aanpassingen en vernieuwingen in de gebouwde omgeving in beeld te brengen, en dan te zien welke opgave er voor de bouw (architecten, ingenieurs, bouwers en producenten) ligt en hoe de academische zijde van de hoogleraren, hun staf en studenten, maar ook de hbo’s met het voorbereiden ervan kan bijdragen. Als het een aantal jaren tegenzit in de bouw, zouden de universiteiten/ hbo-bouw juist een tijd voorop kunnen lopen met nieuwe ontwikkelingen. Door bijvoorbeeld energiepositieve gebouwsystemen voor hoogbouw te ontwikkelen. Door een beetje meer wetenschappelijk te innoveren.

Mick Eekhout, hoogleraar TU Delft en directeur Octatube